ย้อนกลับไปเมื่อ 9 ปีก่อน ครอบครัวของ Catherine Morris รับเลี้ยง Spike เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว โดยตั้งใจว่าจะยกพื้นที่ชั้นล่างของบ้านให้กับเจ้าตูบ แต่ทุกอย่างกลับไม่ได้เป็นอย่างที่คิด

    เพราะวันแรกที่ Spike เข้ามาอยู่ในบ้าน มันก็บุกขึ้นมาชั้นบน แม้ว่าพวกเขาจะทำที่กั้นไว้ตรงทางขึ้นบันไดไว้เรียบร้อยแล้ว แต่มันก็กระโดดข้ามประตูและวิ่งเข้ามาในห้องนอนของพ่อแม่และกระโดดขึ้นไปนอนบนเตียงนุ่ม ๆ พร้อมกับมองพวกเขาด้วยสายตาอ้อน ๆ ราวกับว่ามันอยากจะนอนบนเตียงนี้กับพวกเขา และนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาที่นั่นก็กลายเป็นที่นอนของมันอย่างถาวร

    ช่วงกลางวัน Spike จะมีพลังงานเยอะมาก มันออกไปวิ่งเล่นนอกบ้านนานหลายชั่วโมง กิจกรรมที่ชอบมากที่สุดคือ การไล่เก็บลูกเทนนิส และเมื่อพระอาทิตย์ตกดิน มันก็จะแสร้งทำเป็นงัวเงีย ตีเนียนเดินขึ้นไปนอนกับพ่อแม่บนชั้นสอง 

    วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ปัจจุบัน Spike อายุ 14 ปีแล้ว เรี่ยวแรงเริ่มอ่อนลงตามอายุขัย มันเคลื่อนไหวได้ช้าลง พลังงานมากล้นที่เคยมีค่อย ๆ หายไป กิจกรรมที่ใช้พลังก็ไม่สามารถทำได้เหมือนเมื่อก่อนแล้ว 

    พ่อแม่กังวลใจเป็นอย่างมาก เมื่อรู้ว่า Spike ประสบกับโรคหลอดเลือดสมองถึง 2 ครั้ง ทั้งคู่คิดว่าอาจจะต้องสูญเสียมันไป แต่ปรากฏ Spike ยังไม่พร้อมที่จะจากครอบครัวไปและอดทนต่อสู้กับโรคร้าย 

    หลังจากที่ Spike พยายามเอาชนะ โรคหลอดเลือดสมองครั้งที่ 2 มันก็ไม่สามารถยืนได้อีก ครอบครัวจึงผลัดเวรช่วยกันอุ้ม Spike ออกไปเดินเล่นรอบๆ บ้าน 

    เมื่อร่างกายไม่แข็งแรงเหมือนแต่ก่อน ทำให้ Spike ต้องยอมรับชะตากรรมนอนที่ชั้นล่างเพียงลำพัง แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ชอบใจสักเท่าไหร่และไม่อยากนอนเพียงลำพัง จึงพยายามจะเดินขึ้นบันไดหลายต่อหลายครั้ง เพื่อขึ้นไปนอนกับครอบครัว 

    ครอบครัวรู้สึกปวดใจเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นแบบนั้น จึงตกลงกันว่า จะสลับกันมานอนบนโซฟาชั้นล่างกับ Spike เพื่อไม่ให้มันรู้สึกโดดเดี่ยวและไม่ต้องเหนื่อยกับการพยายามเดินขึ้นบันได

    ซึ่งไอเดียนี้ได้เริ่มขึ้นเมื่อตอนที่ Morris ไปอยู่หอพักของมหาวิทยาลัย ทุก ๆ คืนพ่อกับแม่จะสลับกันลงมานอนกับ Spike และเมื่อเธอกลับบ้านช่วงวันหยุด เธอก็จะผลัดเวรกับพ่อแม่

    พ่อรักและเป็นห่วง Spike มาก แม้ว่าวันนั้นจะไม่ใช้เวรของเขาที่ต้องลงมานอน แต่ก็มักจะย่องเงียบเดินลงมาเช็กอยู่เสมอเพื่อให้แน่ใจว่า Spike นอนหลับสบายดี

    นอกจากนี้พ่อก็จะเป็นคนที่เอาอาหารและน้ำมาให้ Spike ที่โซฟาทุกวัน คอยป้อนอาหาร ป้อนน้ำ รวมถึงป้อนยาให้มันด้วย พ่อกับ Spike สนิทกันมาก เรียกได้ว่าตัวติดกันตลอด และพ่อก็จะชอบเรียก Spike ว่า "เจ้าถั่วแก่"

    ครอบครัวรักและพยายามดูแล Spike เป็นอย่างดี เพื่อให้มันใช้ชีวิตในช่วงบั้นปลายชีวิตอย่างมีความสุขที่สุด 

    ด้วยความรักและความเอาใจใส่นี้ ทำให้ Spike รักครอบครัวมากกว่าสิ่งอื่นใดในโลก ส่วนครอบครัวเองก็มุ่งมั่นที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่า Spike จะมีความสุขมากที่สุดในช่วงเวลาที่เหลืออยู่

ที่มา thedodo, Instargram spikethespringer